و اما بهشت زیر پای مادران است. ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ و اما این همه زنان ومادران خوب کجایند که پسران ودختران ما در خیابانها سرگردان به دنبال ان بهشت گم شده.؟؟ شاید کسی با خواندن مطالب من فکر کند من مردم ویا زنی که با وجود خود میجنگد .اما در واقع من زنی هستم معتقد به والا بودن مقام زن واعتقادم این است اگر هر چه زنان عالم پر فهمتر عاقل و دین دار باشند در نتیجه ی ان جامعه ای خواهیم داشت با همان بهشت پیش روی همه . و چرا مادران مومنه همراه دختران به ظاهر بی هویت پوچگرا ؟ چرا دچار اینهمه تناقض شده ایم . و درمان چیست. یکی از راههایی که به نظر من میرسد این است : فرزندان جامعه ما زمان کودکی درستی را طی کنند و در هما ن زمانی که فکر میکنیم اشکال ندارد و کودکی و نوجوانی مجوزی می شود برای هر طور گفتن و پوشیدن و رفتاری در حالیکه تمام شخصیت اجتماعی ودینی هر انسانی ریشه در کودکی وی دارد. اگر بجای هزار کلاس زبان و موسیقی و ........ غیره زمانی که ریشه ها شکل میگیرند او را با بهترین علم وجامع ترین کلامها اشنا کنیم قطعا اسیب های کمتری دامان ما جامعه وخود جوان امروز خواهد گرفت. والته این مهمترین راه یکی از راههای جلوگیری از مصایب اتی می باشد ........................................
امشب دلم میخواهد از دل تنگ خود در سالروز فراغت بنویسم
امشب یاد خوبیهایت یاد قلب پردردت که درد همه را درمان بود دلتنگم کرده. با قلب نحیفت شادی بخش محفل همه بودی اما افسوس مهلت ندادی جبران کنیم.
مادر بزرگ عزیزم !
آن شب شوم که ستون خانه ات فرو ریخت آن خانه محقر در نظرم کاخی بود بی نظیر کاخی که امید وپناه همه بود در شاد ترین لحظه ها
نبودنت
عیدهای بی تو
دامان گرمت که پناه حزن همه بود دیگر نیست
اما یاد دستهای مهربانت وآن خانه بلورین برای همیشه
در کنج قلب اولین نوه ات حک شده همیشه به یادت ............