امشب دلم میخواهد از دل تنگ خود در سالروز فراغت بنویسم
امشب یاد خوبیهایت یاد قلب پردردت که درد همه را درمان بود دلتنگم کرده. با قلب نحیفت شادی بخش محفل همه بودی اما افسوس مهلت ندادی جبران کنیم.
مادر بزرگ عزیزم !
آن شب شوم که ستون خانه ات فرو ریخت آن خانه محقر در نظرم کاخی بود بی نظیر کاخی که امید وپناه همه بود در شاد ترین لحظه ها
نبودنت
عیدهای بی تو
دامان گرمت که پناه حزن همه بود دیگر نیست
اما یاد دستهای مهربانت وآن خانه بلورین برای همیشه
در کنج قلب اولین نوه ات حک شده همیشه به یادت ............
.jpg)
.jpg)
.jpg)
