ای قدس ای کوتاه ترین راه بین زمین و اسمان ای قدس ای زادگاه شیر زنان تبار مریم ای قدس ای سرزمین مقدس ای نور چشم ادیان ای قدس ای اولین قبله ی نمازم من به کوتاهی فکر صهیون لعین وبه پستی نطفه ای نامشروع خصم دون را به زیر گامهای استوار از ایمان نابود خواهم کرد. و روزی این نطفه عقیم اسرییل را با سرودی از اتش واشکی از سیل به گورستان فرعون خواهم راند.
ان روز که زنان صبورت بر داغ گلهای پرپر اشک را بر سجاده نماز با صبر نقاشی نمودند من زن ایرانی به یاد قلمهای
صلیب گشته فرزندانت بپا خواهم خواست.و برای تمام ان هشت پر داغ قلبم در بیت الا حزان دخت نبی چادری از صبر خواهم دوخت. اری من زن ایرانی یادگار اشکی بی پایان از داغم . من از اندوه علی تا رنج فاطمه امروز روز ازادی تو را فریاد خواهم زد . وننگ اسارت را با مکتب شهادت پایان خواهم داد و صدای سنگ کودکانت که با دستانی کوچک بردگی بزرگان زور را به زیر گامهای کوچک له خواهند کرد . با حنجره ای به رسای لبیک فریاد خواهم کرد. ومن قوم بی موسی را با نام محمد نابود خواهم کرد. من زن ایرانی حامی حماسه انفاضه ئ تو تا قیام امام نماز موسی خواهم ماند.
نوشته های دیگران () نویسنده متن فوق: » سماهه ( چهارشنبه 87/7/3 :: ساعت 11:16 عصر )